Informacje ogólne

Ameryka Łacińska jest regionem o ogromnym bogactwie i różnorodności językowej. Większość języków urzędowych ma pochodzenie europejskie, co wynika z przebiegu historii kolonialnej. Nie należy jednak zapominać o licznej grupie języków rdzennych, nadal używanych w wielu krajach latynoamerykańskich oraz o językach kultywowanych przez imigrantów przybyłych do regionu w XIX i XX wieku z Europy i z Azji. Uczestnicy wyjazdów zorganizowanych nie muszą martwić się o znajomość języków, gdyż biura podróży zapewniają pomoc przewodnika, ale osoby wyjeżdżające na własną rękę skorzystają na opanowaniu przynajmniej kilku podstawowych wyrażeń potrzebnych na miejscu. Przed wyjazdem warto sprawdzić języki urzędowe kraju lub regionu, do którego się wybieramy. Jeżeli planujemy zwiedzanie obszarów rzadziej odwiedzanych przez turystów i leżących poza większymi miastami, dobrze jest też dowiedzieć się wcześniej, czy znajomość języka urzędowego wystarczy nam do komunikacji.

Istnieje pięć głównych języków pochodzenia europejskiego, które pozwolą nam na swobodne porozumiewanie się w Ameryce Łacińskiej, w zależności od regionu. Język portugalski jest najczęściej używany w Ameryce Południowej, gdyż Brazylijczycy stanowią blisko połowę wszystkich mieszkańców kontynentu. Znajomość języka hiszpańskiego przyda się wyjeżdżającym do Meksyku, do krajów Ameryki Centralnej oraz do większości krajów Ameryki Południowej. Używa się go także na części wysp karaibskich. Angielski ustanowiono językiem urzędowym w Gujanie oraz w wybranych państwach leżących w regionie Karaibów. Język francuski posłuży podróżującym na Haiti lub do terytoriów zależnych Francji: na Gwadelupę, Martynikę czy do Gujany francuskiej. Ostatni z pięciu języków pochodzenia europejskiego, niderlandzki, pomoże nam w komunikacji w Surinamie.

Językami urzędowymi w części państw Ameryki Łacińskiej są też języki zaliczane do grupy rdzennych (Paragwaj, Peru) lub języki kreolskie (Haiti, Santa Lucia). Mimo braku oficjalnego statusu w większości państw, języki rdzenne stanowią nieocenione bogactwo regionu – wielu języków z obszaru Amazonii dotychczas jeszcze nie zbadano. Wśród opisanych języków z tej grupy znajdują się  języki majańskie i język mapudungun, występujące w Meksyku i Ameryce Centralnej, oraz języki używane w Ameryce Południowej: keczua, guarani i ajmara. Języki rdzenne nie wywodzą się z jednej, wspólnej rodziny, a niektóre klasyfikuje się wręcz jako odmienne od wszystkich dotąd poznanych przez naukowców. Języki kreolskie występują na Karaibach, w Ameryce Centralnej, w obu Gujanach oraz w Surinamie. Powstały one z połączenia języków afrykańskich – których używali przywożeni do Ameryki niewolnicy – i pięciu wymienionych wcześniej języków europejskich. Nie należy ich mylić ze sztucznie utworzonymi w czasach kolonizacji językami pidgin, które opierały się na uproszczonej gramatyce języków europejskich i służyły ułatwieniu komunikacji między przedstawicielami różnych grup.